Als een vis in het water voelt kinderverpleegkundige Mirjam Zeebregts zich in haar project, het opzetten van Medische Kindzorg Samenwerking (MKS) in het Amphia ziekenhuis in Breda. Op 20 april vertelt ze erover op het MKS-Middagsymposium ‘Hun leven, onze zorg’.

“Waarom ik dit doe? Goeie vraag. Ik ben als kinderverpleegkundige op mijn best als ik het kind centraal kan stellen. Ik heb me een tijdje geleden afgevraagd in welke setting die passie het beste gedijt. Ik houd van het acteren op acuut zieke kinderen in het ziekenhuis, met name op de spoedeisende hulp. Maar de contacten met kind en gezin zijn doorgaans vluchtig. Inmiddels werk ik ook een paar uur per week buiten het ziekenhuis, bij Vivre Kinderthuiszorg. Daar heb ik juist wel dat langdurige persoonlijke contact. Ik ben dus allround, en daarom past het opzetten van MKS zo goed bij me, denk ik.”

Survivalzwemmen
“Als een vis in het water is wel goed uitgedrukt. Ik ben er inderdaad ingedoken. Soms is het wel een beetje survivalzwemmen, maar dat ligt mij wel. Medische Kindzorg Samenwerking betekent voor mij dat we met z’n allen die zorg en ondersteuning geven die kind en gezin nodig hebben. Aandacht voor alle kinderleefdomeinen, en dus niet alleen voor het medische aspect. En met elkaar continuïteit van zorg bieden, zowel binnen het ziekenhuis als daarbuiten. Daarvoor is het nodig dat je elkaar weet te vinden.”

“Uit belangstelling heb ik MKS vanaf het begin gevolgd. Op een goed moment heb ik intern gezegd: als Amphia moeten wij hier ook mee aan de slag. Ik vond dat ik mijn verpleegkundig leiderschap moest tonen. De MKS-visie sluit aan bij de onze, zei ik, er is landelijk een werkwijze ontwikkeld, de beroepsverenigingen staan erachter - wij moeten dit gewoon gaan doen. En wij als verpleegkundigen moeten daarbij in de lead zijn. Vanuit die gedachte is er in het ziekenhuis subsidie vrijgemaakt, waardoor ik aan de slag mocht om MKS in Amphia op te gaan zetten.”

Dossiervoering
“Mijn doel is om de MKS-werkwijze te implementeren in onze werkprocessen in Amphia. Dat betekent onder meer dat we de dossiervoering op de vier kinderleefdomeinen gaan enten. Er moet onder meer een ecogram zitten in het dossier van elk kind dat na het ziekenhuis zorg nodig heeft, een overzicht van het sociale netwerk. Zodat we niet alleen weten hoe het gezin eruitziet, maar ook naar welke school het kind gaat, op welke sport het zit, of het buiten het ziekenhuis een kinderfysiotherapeut bezoekt, enzovoort. Alles wat relevant is.”

“Daarnaast hebben we een deelproject scholing. Daarin staat centraal kinderen en ouders vaardigheden aanleren, waarbij we streven naar zoveel mogelijk uniformiteit. Maar we gaan ook elkaar als collega’s bewust maken van de visie achter de MKS-werkwijze. Bijvoorbeeld de KNO-arts die weinig weet van kindzorg, maar best wel veel kinderen ziet op zijn poli. In een ander deelproject ontwerpen we een duidelijk zorgpad, dat helder aangeeft wie verantwoordelijk is voor welke taak. Dit is dan de eerste aanzet voor het zorgplan dat de thuiszorgorganisatie maakt.”

Samenwerking
“Maar het belangrijkste onderdeel is wel het opzetten van samenwerking met thuiszorgorganisaties en andere aanbieders van zorg en ondersteuning buiten het ziekenhuis. Ik wil toewerken naar standaard een warme overdracht, en naar multidisciplinaire overleggen waarbij bijvoorbeeld de thuiszorgorganisatie via Teams inbelt. Ik heb dat laatst uitgeprobeerd en dat was een groot succes. Het contact is op deze manier meteen gelegd, en je kunt problemen voor zijn die zich anders in de thuissituatie voordoen. Verder wil ik graag realiseren dat we als ziekenhuis een vaste contactpersoon hebben voor alle externe zorgverleners die naar het ziekenhuis bellen.”

“Zo bouw ik inderdaad een brug tussen enerzijds het ziekenhuis en anderzijds de zorg en ondersteuning daarbuiten. Twee werelden die nog steeds enorm van elkaar verschillen. Ga maar na: als kinderverpleegkundige kom je in je opleiding helemaal niet in aanraking met de wereld van de medische kinderdagverblijven, de revalidatiecentra, de zorgboerderijen, de gehandicaptenzorg en dergelijke. De zorgprofessionals die daar werken zijn je collega’s, ze werken met dezelfde kinderen als jij, maar je hebt geen idee wat ze doen. Dat is toch eigenlijk heel raar. Wat dat betreft zullen we elkaar echt moeten opzoeken en elkaar beter moeten leren kennen.”

Je moet het zien, je moet het meemaken
“Het is ontzettend leuk om te zien dat steeds meer collega’s in Amphia enthousiast raken over MKS. Vooral als ze doorkrijgen dat MKS betekent dat je gezamenlijk, binnen en buiten het ziekenhuis, gewoon de zorg en ondersteuning levert die kind en gezin nodig hebben en die bij hun past. Ik waak ervoor dat mijn collega’s door MKS taken erbij krijgen. Daar zit niemand op te wachten, de werkdagen puilen al uit. Ik betrek ze waar het kan. Voor MKS geldt: je moet het zien, je moet het meemaken. Als je dan successen boekt, zoals laatst met dat multidisciplinaire overleg, gaat het leven.”

Zorg van de toekomst
“Ik weet zeker dat de MKS-werkwijze de zorg van de toekomst is. Ja, ook die van de volwassenenzorg. Lees het Integraal Zorg Akkoord er maar op na. Daarin gaat het over efficiënte patiëntgerichte zorg op maat die je organiseert in netwerken. Nou, MKS dus. Maar om MKS van de grond te krijgen is het wel van belang dat alle partijen gemotiveerd raken om deze manier van werken na te streven. En dat je soms bereid bent om daarvoor je eigen belangen opzij te zetten. ”

“Natuurlijk gaat het niet allemaal vanzelf. Er zal weerstand zijn en er zullen tegenslagen komen. Ook is nog niet duidelijk hoe de financieringsstromen gaan lopen, en in het ziekenhuis is dat wel een belangrijk gegeven. Maar ik heb dat allemaal geparkeerd, ik heb het vertrouwen dat het goed komt. Ik ben er heilig van overtuigd dat deze werkwijze de beste manier is om de zorg in te richten, ook wat de kosten betreft. Dat straal ik uit en breng ik over. Daardoor zullen steeds meer mensen MKS gaan waarderen en enthousiast worden. Ook de collega’s die over de financiën gaan.”

Door Pieter Hoogesteijn

Met dank aan Judith Evens

Mirjam Zeebregts spreekt op donderdag 20 april op het MKS-Middagsymposium ‘Hun leven, onze zorg’. Nog niet aangemeld? Het kan nog! Doe het nu: https://kindenziekenhuis.nl/symposium-mks/